Ερευνητική εργασία
Μ. Σώτηρας, Ι. Παπαδάκης, Α. Καραντζή και Σ. Βέμμος, 2016, Επίδραση της
αλατότητας στις συγκεντρώσεις των διαλυτών υδατανθράκων, του αμύλου, της μαλονικής
διαλδεΰδης, του υπεροξειδίου του υδρογόνου και της προλίνης σε φύλλα Ιαπωνικής
μουσμουλιάς, Πρακτικά 27ου Πανελλήνιου Επιστημονικού Συνεδρίου της Ελληνικής
Εταιρίας της Επιστήμης των Οπωροκηπευτικών, 28-29 Σεπτεμβρίου 2015, Βόλος,
Τόμος Α, 126-130.
Περίληψη
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνηθεί η απόκριση των φυτών της ιαπωνικής μουσμουλιάς (Eriobotrya japonica) υπό συνθήκες αυξημένης αλατότητας, καταγράφοντας τις μεταβολές ορισμένων βιοχημικών παραμέτρων. Η μελέτη επικεντρώθηκε στο μεταβολισμό των υδατανθράκων και στα επίπεδα της προλίνης, του υπεροξειδίου του υδρογόνου (H2O2) και της μαλονικής διαλδεΰδης (MDA). Πραγματοποιήθηκαν δύο υδροπονικά πειράματα. Στο πρώτο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν σπορόφυτα ηλικίας 6 μηνών που αναπτύχθηκαν για 42 ημέρες σε αδρανές υπόστρωμα και ποτίζονταν με πλήρη θρεπτικά διαλύματα που είτε δεν περιείχαν NaCl (0 mM NaCl-μάρτυρας) είτε περιείχαν 48 mΜ NaCl (αλατότητα). Το πείραμα ολοκληρώθηκε όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα αλατότητας. Στο δεύτερο πείραμα συμμετείχαν σπορόφυτα ηλικίας 3 ετών που αναπτύχθηκαν για 81 ημέρες απουσία NaCl (0 mM NaCl-μάρτυρας) ή παρουσία 80 mΜ NaCl (αλατότητα). Το πείραμα αυτό ολοκληρώθηκε όταν τα συμπτώματα αλατότητας ήταν αρκετά προχωρημένα (εκτεταμένες ξηράνσεις στα φύλλα). Δείγματα φύλλων και από τα δύο πειράματα συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν καταλλήλως ώστε να προσδιοριστούν οι επιμέρους συγκεντρώσεις των διαλυτών υδατανθράκων (σακχαρόζη, γλυκόζη, φρουκτόζη, μαννιτόλη, σορβιτόλη), του αμύλου, της προλίνης και των MDA και H2O2. Επιπλέον, υπολογίστηκαν τα επιμέρους αθροίσματα των μετακινούμενων σακχάρων (σακχαρόζη, γλυκόζη, φρουκτόζη), των μη μετακινούμενων σακχάρων (μαννιτόλη, σορβιτόλη) και του συνόλου αυτών (ολικά σάκχαρα). Συγκριτικά με τους μάρτυρες και των δύο πειραμάτων, υπό συνθήκες αλατότητας: (α) παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της σακχαρόζης, του λόγου μετακινούμενα προς μη μετακινούμενα σάκχαρα και του λόγου μετακινούμενα προς ολικά σάκχαρα, (β) αυξήθηκαν σημαντικά οι συγκεντρώσεις της γλυκόζης, των μη μετακινούμενων σακχάρων, της προλίνης και του H2O2, καθώς και οι τιμές του λόγου μη μετακινούμενα προς ολικά σάκχαρα, και (γ) δεν μεταβλήθηκαν σημαντικά τα επίπεδα της μαννιτόλης, των ολικών υδατανθράκων και του αμύλου. Η αύξηση της MDA μόνο στο δεύτερο πείραμα και του H2O2 και στα δύο πειράματα, αποτελούν ενδείξεις ότι και στα δύο πειράματα η αλατότητα προκάλεσε οξειδωτική καταπόνηση, που ήταν όμως εντονότερη στο δεύτερο πείραμα αφού καταγράφηκαν αυξημένα επίπεδα υπεροξείδωσης των λιπιδίων των κυτταρικών μεμβρανών (MDA). Ανεξάρτητα από τον βαθμό καταπόνησης των φυτών, υπό συνθήκες αλατότητας διαταράσσεται ο μεταβολισμός των υδατανθράκων, με κύρια χαρακτηριστικά τη μείωση της σακχαρόζης και την αύξηση της γλυκόζης και των μη μετακινούμενων σακχάρων, ενώ, παράλληλα, αυξάνονται τα επίπεδα της προλίνης, παράγοντες που πιθανότατα συνεισφέρουν στην οσμωτική προσαρμογή ή/και αντιοξειδωτική προστασία των φυτικών κυττάρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου